مشکل بزرگ اولین فضانورد معلول جهان برای حضور در ایستگاه فضایی
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۸۱۶۱۹
«جان مک‌فال»(John McFall) سال گذشته پس از اینکه به عنوان اولین فضانورد معلول جهان معرفی شد، تیتر اخبار را به خود اختصاص داد. این بازیکن سابق پارالمپیک ۴۲ ساله به دنبال تصادف با موتورسیکلت در تایلند در سال ۲۰۰۰، پای راست خود را از دست داد. در هر حال، مک‌فال مطمئنا اجازه نداده است که معلولیت او را متوقف کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با وجود این، بازدید مک‌فال از ایستگاه فضایی بین‌المللی با مانعی روبرو شده است و کارشناسان این نگرانی را مطرح کرده‌اند که پای مصنوعی او می‌تواند خدمه ایستگاه را مسموم کند. مک‌فال اکنون در حال سپری کردن آزمایش‌هایی است که توسط آژانس فضایی اروپا روی پای او انجام می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که گازهای سمی خطرناک را منتشر نمی‌کند.
مک‌فال گفت: این‌ها نکاتی هستند که لزوما به آنها فکر نمی‌کنید. سوکتی که از فیبر کربن ساخته شده، مانند یک فوم متراکم درون پروتز قرار گرفته است. سوکت فیبر کربن با رزین آغشته شده و فوم با پلیمر ساخته شده است. این مواد تا یک درجه به انتشار گاز ادامه می‌دهند و در محیطی مانند ایستگاه فضایی بین‌المللی که در آن هوا به طور مداوم تصفیه می‌شود، هر مقدار قابل توجه از گازهایی که از یک ماده منتشر می‌شوند، در یک دوره زمانی افزایش می‌یابند زیرا آنها فیلتر نشده‌اند.
بررسی‌های امکان‌سنجی به آژانس فضایی اروپا کمک می‌کنند تا تأثیری را که قطع عضو و استفاده از پروتز بر الزامات زندگی و کار در فضا می‌گذارد، مورد ارزیابی قرار دهد و راه‌حل‌های امکان‌پذیر را برای هر مشکلی آزمایش کند.
مک‌فال در نوامبر ۲۰۲۲ برای پیوستن به آژانس فضایی اروپا انتخاب شد و در حال حاضر مشغول گذراندن دوره آموزش فضانوردان و یک پروژه امکان‌سنجی است. او در ۱۹ سالگی پای راست خود را در تصادف با موتورسیکلت از دست داد اما به یک ورزشکار حرفه‌ای دوومیدانی تبدیل شد و مدال برنز بازی‌های پارالمپیک پکن را در سال ۲۰۰۸ به دست آورد.
مک‌فال به همراه دو بریتانیایی دیگر برای برنامه آموزش فضانوردان انتخاب شد که «مگان کریستین»(Meganne Christian) ۳۵ ساله، یک دانشمند مواد اهل کنت و «رزماری کوگان»(Rosemary Coogan) ۳۲ ساله، اخترفیزیکدان اهل ایرلند شمالی هستند.
مک‌فال در آن زمان گفت: وقتی آگهی پذیرش یک فضانورد با ناتوانی جسمی منتشر شد، مشخصات را خواندم و با خود فکر کردم این فرصت بسیار جالبی است. من باور داشتم که گزینه بسیار خوبی برای کمک کردن به آژانس فضایی اروپا در پاسخ دادن به پرسش مطرح‌شده هستم. پرسش این بود که آیا می‌توان یک شخص مبتلا به ناتوانی جسمی را به فضا وارد کرد.
تصمیم‌گیری در مورد این که آیا مک‌فال در یک ماموریت به فضا پرواز خواهد کرد یا خیر، احتمالا پس از پایان یافتن آزمایش‌ها در سال ۲۰۲۵ انجام خواهد شد.
۵۸۵۸
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1842108منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: ایستگاه فضایی بین المللی فعالیت فضایی فناوری فضایی فضانورد آژانس فضایی اروپا ایستگاه فضایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۸۱۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رصد عنکبوت در سیاره سرخ
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، مدارگرد مارس اکسپرس آژانس فضایی اروپا، عکس جدیدی را از ویژگی‌های کوچک و تاریک سیاره سرخ ثبت کرده که به عنکبوت شباهت دارند.
بررسی‌های صورت گرفته از تصاویر مذکور، این ویژگی‌ها را مانند گروهی عنکبوت نشان می‌دهد که در منطقه‌ای از مریخ موسوم به اینکا سیتی (Inca City) واقع در نزدیکی قطب جنوب سیاره سرخ در حال حرکت هستند و اگرچه در روز زمین بارش‌های مداوم شکوفا شدن گل‌ها را در پی داشته اما، در سیاره سرخ شاهد لشگر عنکبوت‌ها هستیم.
این ویژگی‌های کوچک و تاریک از میان شکاف‌های سطح مریخ جوانه می‌زنند. دانشمندان می‌گویند، این پدیده زمانی ظاهر می‌شود که نور خورشید بهاری بر لایه‌های دی اکسید کربن که در زمستان تاریک مریخ رسوب کرده‌اند، می‌تابد.
براساس بیانیه آژانس فضایی اروپا، یخ دی‌اکسید کربن به نوبه خود در لایه زیرین سطح مریخ به گاز تبدیل می‌شود و درنهایت تجمع حاصل از آن به شکل یخ ضخیم درمی‌آید.
گاز آزادشده، غبار تیره را از زمین زیرین خود به سمت بالا می‌برد و در نهایت گرد و غبار را وادار می‌کند تا پیش از نشستن روی سطح، مانند آب فوران‌کرده از یک آبفشان، از لایه‌های بالایی یخ پرتاب شود. این امر، ساختارهای ترک‌خورده و عنکبوت‌مانند را در اندازه ۴۵ متر تا یک کیلومتر ایجاد می‌کند.
منطقه موسوم به اینکا که به طور رسمی با نام «آنگوستوس لابیرینتوس» (Angustus Labyrinthus) شناخته می‌شود، شبکه‌ای خطی و تقریباً هندسی از برآمدگی‌ها مانند آنچه که روی زمین است را به نمایش می‌گذارد و بخشی از یک ویژگی دایره‌ای به عرض تقریبی ۵۳ مایل (۸۶ کیلومتر) است.
مقامات سازمان فضایی اروپا در بیانیه‌ای گفتند: ما هنوز دقیقاً مطمئن نیستیم که منطقه اینکا چگونه شکل گرفته، ممکن است تپه‌های شنی در طول زمان به سنگ تبدیل شده باشند. شاید موادی مانند ماگما یا ماسه از میان صفحات شکسته سنگ مریخ به بیرون نفوذ کرده و این منطقه شکل گرفته است.
جدیدترین تصاویر از این منطقه توسط دوربین استریو با وضوح بالا مدارگرد مارس‌اکسپرس در ۲۷ ماه فوریه حدود دوماه پیش هنگام فصل پاییز مریخ ثبت شده است.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»